Veel bruggen in Nederland naderen het einde van de ontwerplevensduur. Om de constructieve veiligheid te beoordelen kan je een proefbelasting uitvoeren om aan te tonen dat kunstwerken voldoen aan de eisen met betrekking tot de constructieve veiligheid. In de praktijk blijkt dat het (nog) niet evident is hoe een proefbelasting uitgevoerd moeten worden. Daarom is het proefbelasten kennisdocument opgesteld. Het kennisdocument geeft een overzicht van ervaringen omtrent het proefbelasten van bestaande kunstwerken. Daarmee levert de rapportage een bijdrage aan het aantonen van de constructieve veiligheid van kunstwerken.
Veel bruggen in Nederland zijn gebouwd gedurende de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Deze bruggen naderen het einde van de ontwerplevensduur of hebben deze reeds bereikt. Wanneer een brug of ander kunstwerk zijn ontwerplevensduur bereikt of overschrijdt betekent dit niet per definitie dat deze direct instort of niet meer geschikt is. Het is echter wel belangrijk dat de kunstwerken aan de eisen van het Bouwbesluit 2012 voldoet. Hiervoor wordt verwezen naar NEN-EN 1990 en NEN 8700.
Wanneer een herberekening wordt uitgevoerd, om de constructieve veiligheid aan te tonen, voldoen bestaande kunstwerken vaak niet aan de geldende norm. Dit komt enerzijds omdat de normen waarmee ze ontworpen zijn, uitgingen van minder zware belastingen en anderzijds omdat er veel onzekerheden zijn over bijvoorbeeld de materiaaleigenschappen, de detailleringen, de algehele staat van de constructie en de modellering van de constructieopbouw. Er zijn vaak weinig archiefgegevens beschikbaar om de constructieve veiligheid aan te tonen. Nadere onderzoeken kunnen dan helpen om onbekende factoren inzichtelijk te krijgen en kan afgewogen worden of het interessant is om een proefbelasting uit te voeren op de constructie.
In de praktijk blijkt dat het niet evident is hoe een proefbelasting uitgevoerd moet worden. Op dit moment is er geen richtlijn beschikbaar die eenduidig aangeeft hoe met proefbelastingen kan worden aangetoond dat een constructie aan de veiligheidseisen voldoet. Dat zorgt ervoor dat proefbelasten (nog) geen algemeen geaccepteerde en gebruikte methode is. Tevens is proefbelasten geen eenvoudige toetsmethode. De grootte en plaats van de belasting, aantal beproevingen, noodzakelijke metingen, stopcriteria et cetera moeten zorgvuldig worden vastgesteld om de betrouwbaarheid van de constructie te kunnen aantonen en om de kans op onherstelbare schade aan de constructie te minimaliseren.
Dit kennisdocument is opgesteld om huidige praktische ervaringen over proefbelasten te bundelen tot een richtinggevend document voor de civiele branche. Daarmee kunnen er eenduidige en reproduceerbare resultaten verkregen worden bij de beoordeling van kunstwerken met behulp van proefbelastingen. Op die manier kan proefbelasten een “vaker gekozen” optie worden in het beoordelingsproces, in aanvulling op de reguliere (verfijnde) verificatieberekening.
Bekijk het kennisdocument hier.